افسر بختیاری، دارابخان (۱۲۷۹-۱۳۵۰ ق) از شاعران بختیاری است که به زبان لری بختیاری شعر سروده است. از جمله معروفترین سرودههای وی خدائیه، عمرویه و همیلا: مناظرۀ پسر لر با دختر شهری است. وی در چغاخور بختیاری به دنیا آمد. پدرش اصلان احمد خسروی از بزرگان طایفۀ احمد خسروی (هفت لنگ بختیاری) و مادرش بیبی گوهر دختر حسینقلیخان ایلخانی است. داراب افسر از سن سی سالگی به سرودن شعر پرداخت و آنچنان در سرودن اشعار بختیاری به شیوایی و استواری اهتمام نمود که اینک فرهیختگان دیار بختیاری او را پدر شعر بختیاری مینامند. او در سال ۱۳۲۰ق مقیم اصفهان گردید و در سال ۱۳۵۰ ش در همین شهر وفات نمود و در تخت فولاد، تکیۀ میر به خاک سپرده شد. اشعار دارب افسر در زمینههای عرفانی، عاشقانه، سیاسی و در قالبهای قصیده، غزل، قطعه و ... است.کتاب دیوانش تاکنون دهها بار به چاپ رسیده و مورد استقبال فراوان قرار گرفته است. از اوست: ز در درآمد و بر من نظر نمود و گذشت/ چه کرد جز به غم من غمی فزود و گذشت// خیال بود و من و غم به فکر او مشغول/ چه دید بیخبران را دلی ربود و گذشت.
اثرآفرینان (۱ /۲۷۲).