اهلی ترشیزی

اهلی ترشیزی، یوسف، فرزند محمد فرزند شهاب (وف ۹۳۴ ق) شاعری از اهالی تبریز که متخلص به «اهلی» و معروف به «اهلی خراسانی»، «اهلی هروی»، «اهلی تورانی» و «اهلی ترشیزی» بود، اما چون در ترشیز به دنیا آمد، به این نام مشهور است، وی به سبک هندی غزل می‌گفت و از مداحان شاهرخ تیموری و سلطان حسین بایقرا بود. پس از انقراض سلسلۀ تیموریان به تبریز به دربار سلطان یعقوب رفت. چون در کمانداری بسیار زبردست بود، جوانان تبریز از او مشق می‌گرفتند. وی در تبریز درگذشت. از آثارش دیوان شعر مشتمل بر ۳۵۰۰ بیت غزلیات عاشقانه و ساقی‌نامه مشهور است؛ منظومۀ تحفةالسلطان فی مناقب النعمان را به نام شاهرخ سرود و آن را به سال ۸۳۹ ق به پایان برد. تحفة‌السلطان ترجمۀ منظومه‌ای از کتاب المواهب الشریفه فی مناقب ابی‌حنیفه تألیف امام ابوالحسن بیهقی دانشمند معروف قرن ششم هجری است.

اثرآفرینان (۱ /۳۲۰)؛ تاریخ ادبیات در ایران (۴ /۴۵۶).