پری نگهبان

پری نگهبان یا نگهبانی (تو ۱۳۱۸ش) در تهران به دنیا آمد و از ۱۷ سالگی سرودن شعر را آغاز کرد. سروده‌هایش در نشریات مختلف از جمله اطلاعات بانوان چاپ می‌شد. وی دارای طبعی موزون و روان بود. از اوست: خواهی که از درازی شب با خبر شوی/ بنگر دمی به دیدۀ شب زنده‌دار من// خواهی خبر ز سوز دل مرغ حق شوی/ بشنو تو ناله‌های دل بی‌قرار من// پروین برفت و زهره شب زنده‌دار رفت/ یارب به سر نمی‌رسد این انتظار من// باز آ به یاد آن شب زیبا که تا سحر/ مفتون و بی‌قرار تو بودی کنار من// شب‌های انتظار گذشت از حساب و نیست/ دیگر امید آنکه بیاید نگار من.

زنان سخنور از یکهزار سال پیش تا امروز که به زبان پارسی سخن گفته‌اند (۳ /۸۲-۸۵)؛ فرهنگ شاعران زبان پارسی از آغاز تا امروز (۱ /۱۱۶).