دانش مشهدی

دانش مشهدی، محمد بزرگ‌نیا، فرزند عبدالحسین طهرانی (۱۲۸۱- ۱۳۴۷ ش) شاعری که متخلص به «دانش» و از معروف‌ترین بازرگانان خراسان بود. وی در مشهد به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات در مشهد به فرا گرفتن علوم ادبی نزد استادانی چون ادیب نیشابوری و شیخ محمدحسن شیرازی و نصرت پرداخت. نیاکان دانش همه از بازرگانان بوده و در کسب و تجارت به فعالیت پرداخته‌اند، از این‌رو، شاعر نیز پیشۀ پدر را دنبال کرد و به بازرگانی و تجارت پرداخت و چندی نیز به سمت ریاست اتاق بازرگانی شهر انتخاب شد. دانش در دورۀ چهارم مجلس شورای ملی از طرف اهالی خراسان به سمت نمایندگی برگزیده و چندی نیز ریاست «انجمن ادبی خراسان» را به عهده داشت و محفل ادبی آن را سامان بخشید و به تشویق شاعران پرداخت. سپس به تهران آمد و در این شهر سکونت اختیار کرد. وی شاعری توانا و دارای ذوق سرشار و لطف کلام بود و در ایجاد و خلق مضامین نیکو و بکر توانایی کامل داشت، به‌خصوص در سرودن قصیده به سبک استادان کهن مهارت داشت. دیوان وی به‌نام راز دانش به چاپ رسیده است.

اثرآفرینان (۳ /۱۰)؛ سخنوران نامی معاصر (۲ /۱۳۳۹- ۱۳۴۳)؛ فرهنگ سخنوران (۳۳۲).