دهقان سامانی

دهقان سامانی، ابوالفتح‌خان، فرزند باباخان (۱۲۶۵ یا ۱۲۶۷- ۱۳۲۶ ق) ادیب و شاعری که متخلص به «دهقان» بود و در روستای سامان از توابع چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد. وی در اصفهان در مدرسۀ صدر نزد ملامحمد کاشی و شیخ حسن شیرازی تحصیل علوم ادبی و دینی کرد. از آثارش می‌توان ترجمۀ منظوم هزاردستان ؛ الف لیله و لیله که آن را به تشویق سلیمان‌خان شیرازی و شیخ‌محمدحسین خوانساری به نظم درآورد. شکرستان که همان دیوان اشعار اوست مشتمل بر انواع شعر فارسی؛ بستان‌نامه در بحر متقارب و احوال حضرت داوود و سلیمان را نام برد. دهقان سامانی در ۶۱ سالگی از دنیا رفت و در محلی كه اشعار خود را می‌سرود و به «ایوان كیف دربند» معروف است، در شهر سامان دفن شد.

اثرآفرینان (۳ /۵۱- ۵۲)؛ فرهنگ سخنوران (۳۴۳- ۳۴۴).