سامانی شیرازی، میرزامحمدحسن، فرزند میرزاحبیبالله قاآنی (۱۲۵۶- ۱۲۸۵ یا ۱۲۸۶ق) شاعری که متخلص به «سامانی» بود. وی در شیراز به دنیا آمد. تحصیلاتش را در همان شهر فرا گرفت و زبان فرانسوی را از پدرش آموخت. بعد از مرگ پدر، به تهران آمد. بنا به مصلحت میرزاآقاخان نوری صدراعظم به دارالفنون رفت و به تحصیل ریاضی، نجوم و حکمت جدید پرداخت. وی ذهنی فعال و حافظهای قوی داشت و شاعری را از نوجوانی آغاز کرد. در اعیاد و ایام خاص در جرگۀ شاعران حضور مییافت و قصیده میخواند. در جوانی در تهران درگذشت. از وی اشعاری بر جای مانده است.
دانشمندان و سخنسرایان فارس (۳/ ۴۰-۴۷).