سحاب اصفهانی، سیُدمحمد حسینی فرزند سیّدُاحمد هاتف اصفهانی (وف ۱۲۲۲ ق) وی متخلص به «سحاب» بود و علاوه بر شاعری به امور پزشکی نیز آشنایی داشت. در اواسط عمر به مکه رفت و بعد از مراجعت، اشعار او به معرفی فتحعلیخان صبا مورد توجه فتحعلیشاه قاجار واقع شد و به «مجتهدالشعراء» ملقب شد. پیکرش را برای دفن به نجف بردند. دیوان اشعارش دارای۵۰۰۰ بیت است که به کوشش احمد کرمی در سال ۱۳۶۳ ش در تهران چاپ و منتشر شده است. منظومههایی بهنام سحابالبکاء و تذکرهای به نام رشحات سحاب که بهنام فتحعلیشاه قاجار به رشتۀ تحریر درآورده، از او باقی مانده است. از اوست: بگشای پای ما که کمند وفای ما/ محکمتر از همه بندی بهپای ما.
فرهنگ شاعران زبانپارسی از آغاز تا امروز (۱ /۳۷۰).