طاهر انجدانی (وف ۹۵۶ ق) شاعر ایرانی مقیم هند در قرن دهم هجری که به «طاهر دکنی» نیز معروف بوده، نامش شاه طاهر از سادات انجدان از محال قم است. موطنش کاشان و مولدش همدان بوده است. وی از کمالات صوری و معنوی حظ وافر داشته و همت به ارشاد خلق میگماشته است. وقتی به سعایت مفسدین مورد ایذا و آزار شاه اسماعیل واقع شد، ترک وطن کرد و به هندوستان رفت و سلطان نظامشاه ارادت وی را گزید و طریقۀ اثنیعشری در آن ملک رواج یافت. طاهر در هندوستان درگذشت و در عتبات به خاک سپرده شد.
چهار صد شاعر برگزیدۀ پارسیگوی (۶۱۸).