دنیای خراسانی

دنیای خراسانی، طاهره، فرزند آقامیرزامحمد حبیب‌اللهی (۱۳۲۴- ۱۳۸۸ ق) شاعری که متخلص به «دنیا» بود و در مشهد به دنیا آمد و در همان شهر به فراگیری دانش پرداخت. او بیشتر روزگار خود را به بررسی نوشته‌های بزرگان گذراند. دیوان وی در حدود ۲۰۰۰ بیت است. او در شعر از شیوۀ عراقی پیروی می‌کرد و اشعارش بیشتر در قالب قصیده، چامه و مثنوی است. دنیا یک «انجمن ادبی» از بانوان با ذوق و شاعرۀ مشهد تشکیل داد که جلساتی را برگزار می‌کردند. از اوست: سخن آن گوهر یکتای جان است/ که در دریای معنی جاودان است// گلستان ادب آن نوبهاری است/ که خرم در زمستان و خزان است// سخن باشد همان ساز دل‌انگیز/ که در هر تار آن سوزی نهان است// سخن جام شراب ارغوانی است/ که از خون دل شاعر نشان است// زبان شعر در دنیا زبان است/ که احساس بشر را ترجمان است// ز شعر افکار هر ملت پدید است/ ز نثر آثار هر کشور عیان است.

اثرآفرینان (۳ /۴۲)؛ فرهنگ شاعران زبان پارسی از آغاز تا امروز (۱ /۲۰۴- ۲۰۵).