شهری، عباس

شهری، عباس، فرزند اسماعیل (۱۲۸۹- ۱۳۶۹ ش) در تهران به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به پایان رساند. پس از گذراندن دورۀ دبیرستان وارد دانشکدۀ کشاورزی شد و به تحصیل پرداخت و در ۱۳۰۸ ش از آن دانشکده فارغ‌التحصیل و به دریافت درجۀ کارشناسی نایل شد. آن‌گاه به استخدام وزارت کشاورزی درآمد و در پست‌های مختلفی انجام وظیفه کرد و در تهران درگذشت. وی شاعری خوش ذوق و لطیف طبع بود و در شعر به سادگی و روانی خاص آن توجه خاص داشت، در سرودن شعر به مثنوی بیشتر توجه کرد و در حقیقت، هنر او در سرودن مثنوی بود که بیشتر دارای جنبه‌های اخلاقی و تربیتی بود. بنا به نقل تذکرۀ منظوم رشحۀ اصفهانی، او تذکرۀ منظومی در احوال شاعران زمان خود تألیف کرد.

سخنوران نامی معاصر (۳ /۲۱۰۲- ۲۱۰۶).