فتحی اردستانی (وف ۱۰۴۵ ق) شاعری که اصل وی از اردستان توابع اصفهان بود. او بیشتر عمرش را در اصفهان سپری کرد. سپس به دکن رفت و در ۱۰۲۵ ق با تقی اوحدی در اجمیر دیداری داشت. فتحی بعد از مدتی به وطن بازگشت. از اوست: فتحی که رنگ این چمن از آب چشم اوست/ هرگز به کام خویش گلی بو نمیکند.
فرهنگ سخنوران (۶۸۸).