فرهنگ شیرازی، میرزاابوالقاسم، فرزند محمدشفیع وصال (۱۲۴۲- ۱۳۰۹ ق) خطاط، ادیب، نویسنده و شاعری که متخلص به «فرهنگ» بود. وی در شیراز به دنیا آمد. در آغاز جوانی به تحصیل علوم ادبی و فنون ریاضی پرداخت. علم جفر و رمل را نیز فرا گرفت و زبان فرانسه را به تشویق حکیم قاآنی آموخت. فرهنگ شاعری توانا و در آداب سخنوری استاد بود. وی هفت قلم را خوش مینوشت و در خط ثلث مهارت خاصی داشت. او در شیراز درگذشت و حرم سیّدمیر محمد، برادر شاهچراغ، به خاک سپرده شد. از آثارش میتوان یک نسخه حدائقالسحر رشید وطواط، به خط نسخ و شکسته کتابت خوش را نام برد. از دیگر آثارش باید به شرح حدائقالسحر رشید وطواط، به سبک چهار مقاله نظامی عروضی، متجاوز از ۱۵۰۰۰ بیت، کتاب لغتی بهنام فرهنگ فرهنگ، شامل لغات مصطلحه فارسی، عربی و ترکی؛ رسالۀ طبالبله یا سکنجبینیه، در مطایبات؛ شرح و ترجمۀ کتاب بارع در علم نجوم بالغ بر ۱۰۰۰۰ بیت؛ دیوان شعر نزدیک به ۱۲۰۰۰ بیت به فارسی و عربی اشاره کرد.
دانشمندان و سخنسرایان فارس (۴ /۱۳۱-۱۳۵).