محیط قمی

محیط قمی، میرزامحمد (۱۲۵۰-۱۳۱۷ق) مترجم و شاعری که متخلص به «محیط» و ملقب به «شمس‌الفصحاء» بود. وی در قم به دنیا آمد. پدرش نیز از عالمان دین و دانشمندان زمان خود بود و در ترویج مبانی مذهب جعفری و ارشاد مردم گام برمی‌داشت. علوم ادبی و عربی را در زادگاهش و اصفهان فرا گرفت و چون دارای طبع شعر و ذوق ادبی بود، مورد توجه ادیبان و فضلا قرار گرفت. محیط هم‌چنین در ساختن ماده تاریخ مهارت داشت. دوست علی‌خان معیرالممالک، وزیر خزانۀ ناصرالدین‌شاه، محیط را به تهران فرا خواند تا عهده‌دار تعلیم و تربیت فرزندش، دوست محمدخان باشد. وی هنگام جلوس مظفرالدین‌شاه، به امر صدراعظم، قطعه‌ای برای شاه به نظم درآورد که مقبول واقع شد و ملقب به «شمس‌الفصحاء» شد. وی در قم درگذشت و در قبرستان شیخان به خاک سپرده شد. از آثارش می‌توان ترجمۀ الحقایق یا ترجمۀ الحقایق ملامحسن فیض کاشانی و دیوان شعر را نام برد.

اثرآفرینان (۵ /۱۹۷)؛ سخنوران نامی معاصر ایران (۵ /۳۱۹۲-۳۱۹۷).