نشاط اصفهانی، میرزاعبدالوهاب موسوی، فرزند میرزامحمدرحیم (وف ۱۲۴۴ ق) خطاط و شاعری که متخلص به «نشاط» و ملقب به «معتمدالدوله» و از سادات موسوی بود. وی در اصفهان به دنیا آمد. نشاط در زادگاه خود با شعر و ادب فارسی و عربی و دانشهای مختلف از جمله ریاضی و حکمت الهی و منطق آشنا شد و در هنر خوشنویسی نیز مهارت یافت. او خطوط نستعلیق، شکسته تعلیق و بهویژه شکسته نستعلیق را خوش مینوشت و روش درویش عبدالمجید را استادانه تقلید میکرد. نشاط یکی از دوستداران سبک بازگشت ادبی بود و در آن زمان که شهر اصفهان مرکز این جنبش و رستاخیز شعر و ادب بود، محفلش مجمع شاعران و ادیبان بود. او در ۱۲۱۸ ق به تهران آمد و به دربار فتحعلیشاه قاجار راه یافت و سمت دبیری و منشیگری و لقب «معتمدالدوله» گرفت و پس از چندی به سرپرستی دیوان رسایل گمارده شد. بیشتر احکام سلطنتی و فرامین رسمی و نامههای خصوصی شاه و عقدنامهها و وصیتنامههای افراد خاندان سلطنت با خط و انشای او تحریر میشد و تا پایان عمر عهدهدار این سمت بود. وی یکبار از طرف شاه به پاریس رفت و به حضور ناپلئون اول رسید. نشاط به بیماری سل در تهران درگذشت. از آثار وی گنجینه بهنام گنجینۀ نشاط یا گنجینۀ معتمد شهرت دارد. این گنجینه شامل پنج دُرج است و در الذریعه آورده شده که حاوی منشآت، مکاتیب خصوصی، رسمی، حکومتی و فرامینی است که برای فتحعلیشاه قاجار انشا شده است. گنجینۀ نشاط شامل قصاید، غزلیات، قطعات و مثنویات است، دُرج خامس گنجینۀ اشعار و نوشتههای ادبی و حکایات اخلاقی اوست؛ چون گنجینه پس از مرگ وی جمعآوری و تنظیم شده، در هر چاپ این مجموعه تغییراتی کرده است، یک گنجینۀ مدوّن و یک شکل وجود ندارد. در ۱۳۳۷ ش دیوان نشاط شامل مجموعۀ غزلیات، قصاید، مثنویات، رباعیات، قطعات و تک بیتهای گنجینۀ نشاط به چاپ رسیده است.
اثرآفرینان (۶ /۳۹-۴۰).