مهری هروی، مهرالنساء (قرن نهم هجری) شاعری که متخلص به «مهری» و اهل هرات بود. وی معاصر شاهرخمیرزا تیموری (۷۷۹- ۸۵۰ ق) و مصاحب و معاشر همسر وی، گوهرشاد بیگم بود. همسر مهری خواجه عبدالعزیز نام داشت که طبیب مخصوص شاهرخ و همسرش بود. بعضی از تذکرهها وی را از شاعران قرن یازدهم هجری و ملازم بانو جهانبیگم (وف ۱۰۵۵ ق) میدانند و نام همسرش را خواجه حکیم ذکر کردهاند. حکیم شاهمحمد قزوینی در ترجمۀ مجالسالنفائس نقل کرده است که استاد او شاگرد مولانا حکیم بوده، مهری را دیده و با او صحبت داشته است و میگوید که مهری اکثر دیوان خواجه حافظ را تتبع کرده است. از آثارش میتوان دیوان شعر را نام برد. مطلع دیوان وی این است: ادر یا ساقی العشاق اقداحا و عجلها/ که شوری میکند شیرین شراب تلخ در دلها.
اثرآفرینان (۵/ ۳۲۰).