هما میرافشار

میرافشار، هما (تو ۱۳۲۵ش) معروف به «همایون» ترانه‌سرایی است که در تهران به دنیا آمد. وی سرودن شعر را در سال‌های دبیرستان آغاز کرد. چند سال بعد هما با علی میرافشار ازدواج کرد و بعد از آن نام خانوادگی خود را به میرافشار تغییر داد. هما شعر، عکس و داستان‌هایش را در یک روزنامه و یک هفته نامه منتشر می‌کرد. وی زیر نظر محمدرضا پهلوی در گروهی با اسدالله ملک کار تعلیم را آغاز کرد و در ۱۹۶۲ م از دانشگاه موسیقی با درجۀ بالا فارغ‌التحصیل شد. هما میرافشار از همان ابتدای کار با بزرگ‌ترین آهنگسازان و خوانندگان ایرانی همکاری داشته ‌است و در سال ۲۰۰۵ برندۀ (Persian Golden Lioness Awards) از آکادمی موسیقی شد. ترانه‌های هما میرافشار دارای سبکی خاص و بسیار زیبا هستند. وی در این سال‌ها دو کتاب با نام‌های گلپونه‌ها و آلاله‌ها منتشر کرد. از میرافشار کتاب دیگری در سال ۱۳۶۲ ش به‌نام گلچین آذری منتشر شد که مجموعه‌ای از اشعار او را در بردارد. از اوست: رفتی دلم شکـــــستی، این دل شکسته بهتر/ پوسیده رشتۀ عشق، از هم گســسته بهتر// مـن انتــــــقام دل را هرگــز نگـــــیرم از تـو/ این رفته راه ناحق، در خون نشسته بهتر// در بزم باده نوشــــان ای غافـــل از دل من/ بستی دو چشم و گفتم، میخانه بسته بهتر// چون لاله‌های خونین ریزد سرشکم امشب/ بر گور عشق دیرین، گل دسته دسته بهتر// آییـــنه‌ای است گویـــا این چهـــرۀ غمیـنم/ تا راز دل نـــــدانی، در هم شکســــته بهتر// فرســـوده بنـــد الـفت، با صـــد گره نیـــرزد/ پیمان ســست و بی‌جا، ای گل نبســته بهتر// گر یادگـــــار باید از عشـــق خانـــه سوزی/ داغی هما به سینه، جانی که خسته بهتر.

کارنمایِ زنان ِکارایِ ایران از دیروز تا امروز (۸۱۷).