نامی طهرانی

نامی تهرانی، ملاافضل (تو ۹٢٥ ق) شاعری که متخلص به «نامی» و اهل تهران و از شاگردان مولانا امیدی تهرانی بود. از ابتدای جوانی تا زمان مرگ مولانا، امیدی در خدمت او بسر برد و در تاریخ وفات مولانا نیز شعری دارد. نامی در جوانی درگذشت. در تحفۀ سامی علت مرگ وی، به گمان مردم، مسموم شدن از سوی سلسلۀ نوربخشیه ذکر شده است. مؤلف الذریعه نام وی را افضل ترکه آورده است. از آثارش می‌توان دیوان شعر را نام برد.

اثرآفرینان (۶ /١٧).