عطاالله خرم

عطاالله خرم (تو ۱۳۰۷ ش) نوازندۀ ویولون و آهنگسازی که شاگرد ابوالحسن صبا بود و از استادان دیگری نیز استفاده كرد. با اینكه موسیقیدانی تعلیم دیده در مكتب‌های موسیقی اصیل ایرانی بود، بنا به ذوق و انتخاب شخصی و نیاز جامعۀ رو به مدرنیسم سال‌های ۱۳۲۹ش، موسیقی پاپ را انتخاب كرد و در این زمینه، مهارت خود را نشان داد. شهرت او با ساختن آثاری برای ویگن، مشهورترین خوانندۀ پاپ سال‌های ۱۳۳۴-۱۳۵۶ش ایران ملقب به «سلطان» (با تقلید شخصیت الویس پریسلی ۱۳۱۳ ـ ۱۳۵۶ در امریكا) شروع شد و مثلث خُرّم، ویگن و پرویز وكیلی (ترانه‌سرا، ۱۳۱۴ ـ ۱۳۶۰) پرفروش‌ترین آثار موسیقی پاپ ایرانی را ساختند. در آثار عطاالله خُرّم، ملودی‌های ایرانی، رنگ و بویی آشكار دارد و گاه از ملودی‌های تركی آذری و ارمنی نیز استفاده كرده است. عطاالله خُرّم آثاری نیز در مایه‌های كاملاً اصیل ایرانی ساخته كه خوانندگانی چون حمیرا آنها را خوانده‌اند. دو كتاب او، یكی شامل ملودی‌های معروف (تنظیم برای پیانو، تهران، پارت، ۱۳۶۳ ش) و دیگری خاطرات او با عنوان گلستان موسیقی ایران (چاپ امریکا)  پرفروش بوده‌اند. حضور عطاالله خُرّم در برنامه‌های گل‌های صحرایی و یک شاخه گل بود و در آن خوانندگانی چون رامش (تو ۱۳۲۰ ش) تنظیم‌های او از ملودی‌های محلی را خوانده‌اند. او از سال‌های ۱۳۵۹ ش به بعد در امریكا زندگی می‌كند و فعالیت موسیقی دارد. او یکی از اولین موسیقیدانان مهم «پاپ ایرانی» است.