مختاری، رکنالدین (۱۲۷۱-۱۳۵۰ ش) وی از نوازندگان ویولون و آهنگسازان مطرح ایرانی دراوایل قرن چهاردهم شمسی است. او شاگرد برجستهٔ حسین اسماعیلزاده بود و از جوانی به عنوان یک نوازندهٔ اعجوبه شهرت داشت. در آهنگسازی نیز او را همپایهٔ درویشخان دانستهاند. با این حال، از نوازندگی او نه صفحهای ضبط شد و نه نام او به عنوان موسیقیدان حرفهای در جایی یا کتابی مطرح شد. علت این مسأله، مشاغل اداری او بود و نام «سرپاس مختار» به عنوان رئیس پلیس مخوف عصر رضاشاه (۱۳۰۶-۱۳۲۱ ش) شهرت موسیقیدانی او را پوشاند. بعد از ۱۳۲۱ ش و سقوط رضا شاه، مختاری در دادگاه محاکمه شد و دیگر کسی از او اطلاعی نداشت تا اینکه در ۱۳۳۴ ش به دعوت داوود پیرنیا، برای مشاوره به برنامهٔ گلها دعوت شد. بیتردید، سلیقهٔ هنری او در شکلگیری بسیاری از برنامههای گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ، نقش داشته و به گفتهٔ علی تجویدی از آثار او در این برنامه اجرا شده، ولی نام مختاری به دلایل سیاسی برده نشده است. علی تجویدی همچنین از آهنگی یاد میکند که حاصل کار مشترک مختاری، محجوبی و خود او (تجویدی) است و در برنامهٔ گلها ضبط شد، ولی به اجرا نرسید. مجموعهٔ آثار مختاری به کوشش ارشد تهماسبی منتشر شده است.