نورعلی‌خان برومند

نورعلی‌خان برومند،  (۱۲۸۵-۱۳۵۶ ش) نوازندهٔ تار، سه‌تار، سنتور، تنبک، آشنا به چند ساز ایرانی و صاحب تخصص در شناخت ردیف و کارشناس آواز بود. نورعلی برومند، آموزش تار را از ۱۳ سالگی نزد درویش‌خان آغاز کرد. سپس در ۱۸ سالگی برای تحصیل به برلین رفت. در آنجا به موسیقی غربی هم علاقه‌مند شد و پیانو آموخت. پس از بازگشت به ایران در ۲۲ سالگی، آموختن نت‌نویسی و ردیف را نزد موسی معروفی ادامه داد. پس از یک سال، دوباره به آلمان رفت و به تحصیل در رشتهٔ پزشکی پرداخت. پس از ۶ سال، به ناراحتی چشم مبتلا شد و برای درمان به سوییس رفت و سپس به ایران بازگشت. وی از آن زمان تا آخر عمر نابینا شد. او را در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپردند.  وی استاد بسیاری از نوازندگان و خوانندگان موسیقی ایرانی، از جمله محمدرضا شجریان، پریسا، پرویز مشکاتیان، حسین علیزاده، محمدرضا لطفی، داریوش طلایی، مجید کیانی، جلال ذوالفنون، ناصر فرهنگ‌فر و رضوی سروستانی بوده، او به دلایل حرفه‌ای و خانوادگی در هیچ‌کدام از برنامه‌های گل‌ها حضور نداشت. وی در دورهٔ سرپرستی داوود پیرنیا ـ روح‌الله خالقی (۱۳۳۴-۱۳۴۵ ش به عنوان مشاور در  انتخاب و اجرای قطعات استادان قدیمی شرکت داشته و در دورهٔ سرپرستی هوشنگ ابتهاج نیز در برنامهٔ گل‌های تازهٔ شمارهٔ ۱۶۰ همراه با گروه شیدا (شاگردان جوان برومند) رنگ برومند را اجرا کردند و او نظارت هنری بر برنامهٔ گل‌های تازه داشته است.