اركستر گلها اولین اركستر گلها در برنامۀ گلهای جاویدان با حضور چند نوازندۀ معروف شكل گرفت: مرتضی محجوبی، ابوالحسن صبا، علی تجویدی، مهدی خالدی، محمد شیرخدایی، حسین همدانیان و سلیم فرزان از این نوازندگان بودند كه نام آنها در ابتدای برنامه برده میشد. بعد از وسعت یافتن برنامۀ گلها، اركستر نیز از نوازندگان جوان و با استعداد استفاده كرد. پرویز یاحقی و همایون خرم از جوانترها و محمود تاجبخش از قدیمیترها، همچنین رضا ورزنده و امیرناصر افتتاح نیز جزو این نوازندگان بودند. بعدها نوازندگان برجستهای از هنرستان موسیقی ملی به سرپرستی روحالله خالقی نیز به این اركستر اضافه شدند. نصرالله زرینپنجه (تار) از استادان و علیرضا ایزدی شیرازی (ویولنسل) از جوانترها بودند. صدای اصلی اركستر گلها در حدود سالهای ۱۳۳۶-۱۳۳۹ ش شكل گرفت و سازهای زهی آرشهای (ویولونها)، تار(ها)، تنبك، كلارینت و فلوت در آن نقش اصلی داشتند. سنتور كمكم جای خود را به پیانو داد و «نی» نیز كمكم وارد صدای اركستر شد. بازسازی اركستر گلها در دو نوبت، ثمرۀ كوشش روحالله خالقی بود كه میخواست آثاری از استادش علینقی وزیری را باشكوه هر چه تمامتر «بازنوازی» كند و این كار را هم به بهترین نحو انجام داد. اركستر گلها بعد از۱۳۴۰– ۱۳۴۱ش با استخدام تعدادی از نوازندگان فارغالتحصیل از هنرستان عالی موسیقی (مثل فریدون شهبازیان و حسن یوسف زمانی و رحمتالله بدیعی) و استفاده از چند نوازندۀ غیرایرانی در بخشهای هارمونیك، تجدید سازمان شد و توانست قدرتمندتر از سابق عمل كند. در زمان سرپرستی جواد معروفی نیز این تركیب اركستری، نسبتاً حفظ شد. با این تفاوت كه در اركستر گلهای دورۀ معروفی، صدای خانوادۀ ویولونها بر صدای سایر سازها مسلط بود و هارمونی چهار بخشی در آن رعایت میشد. صدای اركستر گلهای دورۀ خالقی، دارای دینامیسم بیشتر و رنگآمیزی صوتی غنیتر بود و برای سازها و تكنوازیها، نقشآفرینیهای زیبایی در نظر گرفته شده بود. صدای اركستر گلهای دورۀ جواد معروفی، از یكدستی صوتی، زهیهای پُر صدا، نقش مهم پیانویی اکمپانیمان (تخصص جواد معروفی در نوازندگی) و برجستگی خط آوازی صدای اركستر، برخوردار بود. صدای این اركستر در گذر زمان و تجربه یافتن نوازندگانش پختهتر شد و در سالهای ۱۳۵۲-۱۳۵۶ ش به اوج رسید. این اركستر بعد از انقلاب ۱۳۵۷ ش به دستور ریاست سازمان رادیو تلویزیون برای همیشه منحل شد و خاطرۀ آن فقط در ضبطها باقی مانده است.