اسدالله ملك (۱۳۲۷-۱۳۸۰ ش) نوازندۀ ویولون و آهنگساز. او در هنرستان موسیقی ملی آموزش دید و خود را شاگرد ابوالحسن صبا میدانست. شهرت او از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ ش با شركت در چند برنامه كنسرت و ضبط صفحه در سازمان یونسكو آغاز شد و این به معرفی برادرش حسین ملك (۱۳۰۴-۱۳۷۸ ش) سنتورنواز مشهور بود. وی از سال ۱۳۴۷ ش فعالیت خود را در موسیقی ایران بیشتر كرد و در برنامههای رادیویی و تلویزیونی متعددی حضور یافت و صفحههایی نیز ضبط كرد. وی همچنین در چند سفر خارجی نیز کنسرتهایی موفق داشت. شهرت اسدالله ملك در برنامههای گلها، از یك سو بهخاطر ویولوننوازی و از سوی دیگر بهخاطر آهنگهای اوست. او به پیروی از حبیبالله بدیعی و پرویز یاحقی، دو ویولونیست بزرگ ایرانی بعد از عصر صبا، ویولون نواخت و نواختههایش، رمانتیسمی لطیف با تكنیك قابل توجه را ارائه میدهد. ملودیهای معروف او كه با صدای محمودی خوانساری و مهستی اجرا شده، گویای تواناییهای اوست. اسدالله ملك وقتی به رادیو و برنامۀ گلها راه پیدا كرد كه گروه مشخصی از ویولوننوازان، آن را منحصر به خود كرده و راه ورود را به دیگران بسته بودند. اصرار و پافشاری بیژن ترقی، ترانهسرای بزرگ و محبوب برنامههای گلها بود كه پای او را به این برنامه باز كرد. او، بهترین اجراهای خود را همراه آواز محمودی خوانساری میدانست. بخش مهمی از شهرت او مدیون برنامۀ گلهاست. از آثار او دو سی دی «سماع» (تک نوازی ویولون، تهران، بهنوش، ۱۳۷۸ش) روانۀ بازار شده است.