عای اصغر بهاری

اصغر بهاری (۱۲۸۳-۱۳۷۳ ش) وی نوازنده، معلم كمانچه و یكی از معروف‌ترین نوازندگان این ساز كلاسیك ایرانی در قرن چهاردهم هجری شمسی است. او در خانواده‌ای هنرمند و کهن متولد شد و آموزش‌های خود را زیر نظر افراد خانواده فرا گرفت. در بیست سالگی، نوازنده‌ای حرفه‌ای بود و با اركسترهای مختلف آغاز به كار كرد. او تا حدود چهل سال، به‌جای كمانچه، ویولون می‌نواخت و تكنیك مخصوص خود را روی این ساز پیاده می‌كرد. از اوایل ۱۳۲۹ ش به تشویق روح‌الله خالقی، كمانچه را برداشت و سعی كرد شیوۀ نوازندگی قدیم این ساز را زنده كند. فعالیت او از سال‌های ۱۳۳۸-۱۳۳۹ ش بالا گرفت و تا روزهای آخر عمر، با وجود شرایط بدنی نامساعد و گرفتاری‌های كهولت سن، با قدرت و علاقه‌ای قابل توجه، ادامه یافت. اصغر بهاری ابتدا در گروه سازهای ایرانی (تأسیس: ۱۳۳۸ش) به سرپرستی نصرالله زرین‌پنجه و زیر نظر روح‌الله خالقی، كمانچه می‌نواخت. در سال‌های ۱۳۴۳-۱۳۴۱ ش به برنامۀ گل‌ها راه پیدا كرد. در این زمان او حدود شصت سال داشت، ولی توانایی‌های نوازندگی او هنوز حفظ شده بود. درخشش او در برنامۀ گل‌های تازه در دورۀ امیرهوشنگ ابتهاج است كه به استادان قدیمی علاقه‌ای خاص داشت. شهرت او در گل‌ها مدیون هنر كمانچه‌نوازی انحصاری اوست و از ساخته‌های اندك او، اثری ضبط نشده است. او را تنها كمانچه‌نواز بزرگ برنامۀ گل‌ها شناخته‌اند. آثار متعدد او نیز به کوشش شاگردانش (مهدی آذرسینا و علی‌اکبر)  نوشته و نشر شده‌اند. صفحه‌ای ۳۳ دور از نوازندگی او در سال ۱۳۴۹ ش به کوشش کریم چمن‌آرا در کمپانی «آهنگ روز» و چند سی دی از او با نام‌های مختلف ضبط شده است.