جمال وفایی (تو ۱۳۱۹ ش) وی خوانندۀ آواز، تصنیفهای كلاسیك و آهنگها و ترانههای مردمپسند بود. صدای خوش در خانوادۀ او موروثی بود. وفایی از نوجوانی در جامعۀ باربد زیر نظر اسماعیل مهرتاش تعلیم گرفت و اولین كنسرت خود را به دعوت دكتر مهدی بركشلی (۱۲۹۱-۱۳۶۷ ش) فیزیكدان و موسیقیشناس، در دانشگاه تهران به همراه گروه استادان اجرا كرد. از ۱۳۴۵- ۱۳۵۶ ش با رادیو تهران همكاری داشت و در بسیاری از برنامههای گلها از جمله گلهای رنگارنگ، برگ سبز و یك شاخه گل، آثاری را اجرا و ضبط كرده است. بیشتر این برنامهها، آوازهایی هستند كه صدای استثنایی و استعداد كمنظیر او را نشان میدهند. جمال وفایی بعد از ضبط دهها برنامۀ آوازی و چهل آهنگ ـ ترانه از ساختههای عباس شاپوری، مهدی خالدی، حبیبالله بدیعی و . . . از رادیو و آواز كلاسیك و برنامۀ گلها كناره گرفت و به سویی متمایل شد كه آسانتر، مردمپسندتر و درآمدزاتر بود. این در حالی است که شهرت خود را مدیون همین برنامه بود. خوانندگی در فیلمهای ایرانی، كار در كاباره، مسیر آیندۀ كار حرفهای او را تعیین كرد و این خوانندۀ پُر استعداد بعد از مهاجرت به امریكا در سال ۱۳۵۸ ش برای ادامۀ کارهای صحنهای خود تا به حال همین مسیر را دنبال كرده است.