حسن ناهید

ناهید، حسن (تو ۱۳۲۲ ش) نوازنده و معلم نی. در نوجوانی، شیفتۀ صدای ساز حسن كسایی از رادیو شد و با تقلید او، نزد خود، شروع به آموختن این ساز كرد. به راهنمایی مهدی كمالیان (۱۳۵۶ ـ ۱۳۸۷ش) نوازنده و سازندۀ سه‌تار و موسیقی‌شناس، به حسین دهلوی معرفی شد و توانایی او برای نواختن در اركسترها را مناسب دانستند. بعدها در ارتباط با حسن كسایی، تكنیك نوازندگی خود را اصلاح و تكمیل كرد. او اولین نوازندۀ نی بود كه این ساز را در بالاترین سطح حرفه‌ای اركسترها به كار گرفت و در این راه مهارتی بی‌نظیر از خود نشان داد. با وجود پیشگامی حسن كسایی در نی‌نوازی با اركستر، هنوز «تكنواز» شمرده می‌شد وحتی حضور کسایی  بزرگ در اركسترها نیز عملاً حضوری تكنوازانه و بداهه‌پردازانه بود، اما حسن ناهید یك نوازندۀ اركسترال به تمام معنا بوده و البته جنبه‌های بداهه‌پردازی و مجلس‌نوازی او در مقایسه با نوازندگان قبل و بعد از خودش، كم‌رنگ است. او در سال‌های ۱۳۴۶-۱۳۵۷ ش در اركسترهای بسیاری فعالیت داشت و در برنامۀ برگ سبز، یک شاخه گل و گل‌های تازه ضبط‌های بسیاری دارد كه اكثر آنها همراه گروه سازهای ایرانی (بیشتر اجراها به سرپرستی فرامرز پایور) است و در بعضی نیز تكنوازی كرده و با آواز خوانندگانی چند، همنوازی داشته است. حسن ناهید، با توجه به آسیب‌هایی که در جامعۀ موسیقی ایران بعد از انقلاب دیده بود، بعد از ۱۳۵۷ ش، سال‌هایی را دور از موسیقی گذراند و دوباره به فعالیت پرداخت. از او اثر مستقل، كمتر منتشر شده است. بی‌تردید، در تحقیق جنبه‌های برجستۀ تكنوازان برنامه‌های گل‌ها، بررسی خصوصیات درخشان و انحصاری، وی بزرگترین نی‌نواز ارکسترال ایرانی در نظر قرار خواهد گرفت؛ امر مهمی كه تاكنون از آن غفلت شده است.