فضل‌الله توكل

فضل‌الله توكل، (تو  ۱۳۲۴ش) نوازندۀ سنتور، آهنگساز و ترانه‌سرا. وی موسیقی را نزد استادان متعددی آموزش دید و بیشتر از همه، به‌طور غیرمستقیم از هنر پیانونوازی استاد مرتضی محجوبی تأثیر گرفت. وی به موازات تحصیلات دانشگاهی خود در انگلستان در رشتۀ اقتصاد، موسیقی را نیز دنبال كرد و از اوایل سال ۱۳۴۹ ش شهرتی بسیار یافت. توكل، گذشته از مهارت قابل توجه در نوازندگی سنتور و تكنیك مخصوص به خود در این ساز، از استعداد بسیاری در ساختن ملودی‌های شیرین و دلنشین بهره‌مند است و در سرودن كلام تغزلی نیز تواناست. ساخته‌های او قریحه‌ای شاداب و تخیلی رنگین را معرفی می‌كنند. این ساخته‌ها، خوانندگان بسیاری را به شهرت رسانده‌اند، از جمله اكبر گلپا كه با خواندن تصنیف‌های او در سال‌های ۱۳۴۹- ۱۳۵۶ ش اوجی دوباره پیدا كرد. حضور فضل‌الله توكل در آخرین دورۀ برنامه‌های گل‌ها و نیز برنامۀ «تکنوازان»، بیشتر به عنوان تكنواز و كمتر به عنوان آهنگساز، مربوط به سال‌های آخر این برنامه است و برنامۀ گل‌ها تأثیر چندانی در شهرت او نداشته است. او از سنتورنوازانی است كه نه با تكنیك‌های غیركلاسیك سنتورنوازی، بلكه با تكنیك‌های شخصی خود و مطالب ابداعی خود شناخته می‌شود. رضا ورزنده، مجید نجاحی و منصور صارمی از این گروه نوازندگان هستند. او در سال‌های بعد از ۱۳۵۷ ش نیز فعال بوده و در آثار بسیاری به عنوان آهنگساز، تكنواز و ترانه‌ساز، حضور داشته و آلبوم‌های متعددی منتشر از جمله «روی برگی بنویس عشق» (همراه اکبر گلپایگانی، تهران، ۱۳۸۶ش) كرده است. وی در سال‌های ۱۳۵۱- ۱۳۷۳ ش نیز سفرهای زیادی به اروپا و امریکا برای کنسرت داشته است.