محمد موسوی

موسوی، محمد (تو ۱۳۲۵ ش) وی نوازندهٔ نی و نامی مطرح در برنامهٔ گل‌ها (۱۳۴۸ـ ۱۳۵۸ش) پس از حسن كسایی و حسن ناهیداست. او با نام اصلی سیدمحمد كاظم موسوی شوشتری، در اهواز متولد شد و نزد موسیقیدان معروف ولی‌الله البرز (۱۳۶۲ ـ ۱۳۹۰) نوازندگی ویولون را آموخت. بعد از شنیدن صدای نی حسن كسایی شیفتهٔ هنر او شد و با تلاش زیاد، توانست از او تعلیم بگیرد. از اواسط دههٔ ۱۳۳۹ ش فعالیت خود را در موسیقی شروع كرد و از اوایل سال  ۱۳۵۹ ش در برنامه‌های گل‌های تازه و نیز تكنوازان، نامش برده نشد. کنسرت‌های متعددی در داخل و خارج از كشور داشته و آثار زیادی از نوازندگی او ضبط شده است. دوره ٔاوج كار او همراه با محمودی خوانساری و رضا ورزنده بوده و برنامهٔ گل‌ها سهم قابل توجهی در شهرت او داشته است. بسیاری افراد محمد موسوی را پس از استاد حسن كسایی، برجسته‌ترین نوازندهٔ نی در موسیقی معاصر می‌دانند و اگرچه این گفته، در كل به نظر درست می‌آید، اما باید در میزان دقت آن تأمل كرد. امتیاز موسوی در جواب آواز و استخراج صدای تمیز و شفاف از «نی» است و البته نسبت به دیگر نوازندگان، دوری كمتری با محدودهٔ هنر والای حسن كسایی دارد، ولی ضعف‌های آشكار او در كار با اركستر و رونویسی آشكاری كه از ملودی‌های اجرا شدهٔ استاد حسن كسایی دارد، مقامش را به عنوان تكنواز بداهه‌سرا و خلاق مورد تردید جدی قرار می‌دهد. با این‌حال، محمد موسوی از محبوب‌ترین نوازندگان امروز و هنوز هم كمابیش در موسیقی فعال است. از آثار او سی دی های «شکر ایزد» و «تنگستانی» (تهران،  آوا، ۱۳۷۴ ش) را باید نام برد.