منصور نریمان

منصور نریمان (تو ۱۳۱۴ ش) وی نوازنده و معلم عود و یکی از مطرح‌ترین تكنوازان عود در برنامه‌های گل‌ها در سال‌های ۱۳۴۹-۱۳۵۷ش بود. او با نام اصلی اسكندر ابراهیمی زنجانی، ابتدا با تارنوازی شروع كرد و سپس به طریق خودآموزی، به نواختن عود روی آورد. لحن گرم و كاراكتر ایرانی در نوازندگی‌اش كه متضاد با كاراكتر عربی (و معمول آن) بود، نام منصور نریمان را در برنامۀ گل‌ها بلندآوازه ساخت و از هنرش در برنامه‌های متعددی به صورت تكنوازی و همنوازی (در ارتباط با ساز و آواز) ضبط شده است. او اولین نویسندۀ متد عودنوازی در موسیقی ایرانی است و آثار متعددی از نوازندگی او در داخل و خارج از كشور انتشار یافته است. منصور نریمان در برنامه‌های تكنوازان نیز شركت فعال داشت و شخصیت عاطفی و منش انسانی و روحیۀ صوفیانه و بی‌تعارفش، در تأثیرگذاری صدای ساز او نقش آشكاری داشته است. منصور نریمان از سال ۱۳۵۷ ش فعالیت‌های موسیقی و تحصیلی خود را گسترش داده و به عنوان استاد پیشكسوت در نواختن و آموختن عود به نسل جوان موسیقیدان در ایران، شهرت دارد. از شاگردان او کسی شناخته نیست. از آثارش می‌توان شیوۀ عودنوازی (کتاب و آلبوم نوار)، تهران، سروش، ۱۳۸۱ش را نام برد.