همایون خرم (تو ۱۳۰۹ش) نوازندۀ ویولون و آهنگساز. وی یكی از پنج نفر تكنوازان ویولون برنامههای گلها (در کنار پرویز یاحقی، حبیبالله بدیعی، اسدالله ملک، علی تجویدی) در سالهای (۱۳۳۷ ـ ۱۳۵۷ ش) سازندۀ آثار بسیاری برای این برنامه است. او دورۀ آموزشی كاملی را نزد استاد ابوالحسن صبا گذراند و از سالهای ۱۳۲۵-۱۳۲۶ ش در موسیقی فعال شد. در كودكی به عنوان نوازندهای زودرس شهرت پیدا كرد و در سالهای بعد، عنوان شهرت او از نوازندهای ماهر به آهنگسازی اعجوبه تبدیل شد. همایون خُرّم در کنار تحصیلات دانشگاهی خود در رشتۀ برق، پیش از پیوستن به برنامۀ گلها، آهنگهای بسیاری برای خوانندگان مختلف (مرد و زن) ساخته بود كه شهرت فراگیر داشتند و هنوز نیز جزو آثار محبوب موسیقی ایرانی، از كلاسیك تا پاپ سنگین، بهشمار میروند. همكاری او با گلها از دورۀ پیرنیا شروع شد و تا آخر دورۀ ابتهاج ادامه پیدا كرد. آثار بسیاری از او به عنوان تكنواز، همراهی با ساز و آواز (و نیز آهنگساز) اجرا و ضبط شده است. امروزه ویولوننوازی همایون خرم در برنامۀ گلها، جزو اجراهای درخشان و استادانه به شمار می رود. به نظر میرسد كه نوازندگی او بیشتر معطوف به اجرای سادهای از ایدههای آهنگسازی او بوده تا نمایاندن هنر نوازندگی، اما شاهكارهای آهنگسازی او اكنون با تکریم و تجلیلی شگفتانگیز (بسیار بیشتر از زمان ساخت خود) مورد توجه قرار گرفتهاند و بارها و بارها نواخته شده و میشوند. از همایون خُرّم، آثار مستقلی به صورت نوار كاست، صفحه گرام و سیدی و كتاب منتشر شده است و فعالیت موسیقی او منحصر به كنسرت و تدریس است. از جمله کارهای وی به کتاب نوای مهر (تهران، چنگ، ۱۳۶۷ش، به کوشش بابک شهرکی)، اجرای دورۀ ردیف استاد صبا با ویولون (تهران، چهارباغ، ۱۳۸۴ش) و پیانو ـ ویولون همراه جواد معروفی (تهران، ایران صدا، ۱۳۳۷ش) میتوان اشاره کرد. از شاگردان او، بابک شهرکی (تو ۱۳۵۹ ش) مورد توجه عموم است.