افسانه یغمایی

یغمایی، افسانه فرزند حبیب (تو ۱۳۱۶ش) شاعر، نویسنده و ناشری که تحصیلاتش را در رشتۀ باستان‌شناسی در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران تمام کرد و از آن پس به تدریس ادبیات فارسی روی آورد و سال‌هایی از عمرش را در شیراز و تهران به نوجوانان کشور خدمت کرد. او که در آغاز جوانی به همسری یکی از خویشاوندان نزدیکش درآمد، دارای ۳ فرزند دختر و پسر است و روزگارش را پس از بازنشستگی از تدریس به ادارۀ انتشارات سروا می‌گذراند و مانند همیشه به کارهای فرهنگی عشق می‌ورزد. وی هم‌چون پدر، خواهران و برخی از نزدیکان خود شاعر زاییده شده و به شعر بیش از هر چیز دیگری ارج می‌گذارد و آن را برآیند راستین زندگانی‌اش می‌شناسد. از افسانه یغمایی جز اشعار چاپ شده در نشریات، ۲ دفتر شعر به نام‌های سرود بودن و سبزم و پُر از جوانه‌ام به چاپ رسیده و مجموعۀ دیگری از سروده‌های پدران و مادران در مورد فرزندان‌شان به‌نام شعرترین شعر انتشار یافته است. آخرین اثر وی رُمانی است به نام سفر در سایه که در ۱۳۷۹ ش به همت انتشارات خود او وارد بازار کتاب شد که نشانگر استعداد او در داستان‌نویسی است.

کارنمایِ زنانِ کارایِ ایران از دیروز تا امروز (۹۰۴).