راضی اردستانی اصفهانی، زمانا (تو ۱۱۱۲ ق) نقاش و شاعری که متخلص به «انور» و «راضی» بود. او علاوه بر شاعری، در نقاشی نیز ماهر و به «زمانای نقاش» معروف بود. آقا بزرگ تهرانی گوید: «مؤلف قاموس ترکی برای وی دیوان شعر و یک مثنوی ذکر کرده که گمان میکنم او را با راضی هندی یکی دانسته است. از اوست: گر وحشیانه از روش خلق میرمم/ عذرم بسی بجاست که آدم ندیدهام.
اثرآفرینان (۳ /۸۲).