فائز

فایز شهرستانی، میرزاعلاءالدین محمد، فرزند میرزارفیع صدرالممالک (قرن یازدهم هجری) شاعری که متخلص به «فایز» و اهل شهرستان از نواحی اصفهان بود. نسب وی به دودمان صفویه می‌رسد. اسم او محمدصادق بود که از طرف شاه عباس اول (۹۹۶-۱۰۳۸ ق) موسوم به علاءالدین محمد شد و از طرف صایب شاعر اصفهانی تبریزی متخلص به «فایز» گردید. فایز از اکثر علوم به‌ویژه فقه، کلام و نجوم بهره‌مند بود. وی در زمان شاه‌صفی (۱۰۳۸-۱۰۵۲ ق) و به دستور وی کور گردید.

اثرآفرینان (۴ /۲۶۱).