گلچین گیلانی، مجدالدین میرفخرایی، فرزند میرزامهدیخان (۱۲۹۰- ۱۳۵۱ یا ۱۳۵۳ ش) پزشک و شاعری که متخلص به «گلچین» و معروف به «گلچین گیلانی» بود. وی در رشت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش و متوسطه را در تهران به پایان رساند و در رشتۀ فلسفه و علوم تربیتی موفق به اخذ درجۀ کارشناسی شد. سپس به انگلستان رفت و با اینکه رشتۀ تحصیلیاش ادبیات بود، تغییر رشته داد و به طب روی آورد، اما جنگ جهانی دوم مانع ادامه تحصیلش شد و ناگزیر از راه نویسندگی و سخنگویی در رادیو لندن امرار معاش کرد. پس از پایان جنگ رشتۀ پزشکی را ادامه داد و به دریافت درجۀ دکتری توفیق یافت و در لندن اقامت کرد و به شغل طبابت پرداخت و دیگر به ایران بازنگشت. گلچین از نوجوانی به شاعری پرداخت و کمکم اشعارش مورد توجه قرار گرفت و برای اولین بار در ۱۳۰۷ ش در مجلۀ ارمغان و بعدها در نشریات روزگار نو، فروغ و سخن انتشار یافت. شعر باران او یکی از معروفترین اشعاری است که قسمتی از آن در کتابهای ابتدایی کودکان به چاپ رسیده است. در واقع او اولین شاعر نوپردازی است که شعرش به کتابهای درسی راه یافت. از آثارش میتوان سه مجموعۀ شعر گلی برای تو؛ مهر و کین و نهفته یا نهضت ـ که در ۱۹۴۸ م در لندن منتشر شد ـ و دیوان شعرش را نام برد.
اثرآفرینان (۵ /۷۸)؛ سخنوران نامی معاصر ایران (۵/ ۳۰۴۹- ۳۰۵۲).