لطف الله نیشابوری

نیشابوری، لطف‌الله (مولانا) از فضلا و شاعران و صوفیان پایان قرن هشتم و اوایل قرن نهم هجری است. اشعاری در مدح پیشوایان مذهب شیعه سروده است و مدایحی نیز برای میرانشاه بن تیمور لنگ دارد و در آخر عمر از نیشابور به ده قدمگاه رفته و در آنجا انزوا گزید و به سال ۸۱۰ ق در همان ده درگذشت. از اوست: دیشب ز سر صدق و صفای دل من/ در میکده آن روح‌فزای دل من// جامی به من آورد که بستان و بنوش/ گفتم نخورم گفت برای دل من.

لغت‌نامه دهخدا (۱۵/ ۲۲۹۵۴).