مؤید ثابتی مشهدی، سیّدعلی، فرزند سیّدحسن، سیّدحسین (تو ١٢٨١ش) مصحح، نویسنده و شاعری که متخلص به «مؤید» بود. وی در مشهد به دنیا آمد. تحصیلاتش را در زادگاهش به پایان برد. پدرش از طایفۀ آلثابت و از بزرگان بینالنهرین بود که به ایران مهاجرت کرد و از طرف ناصرالدینشاه قاجار نایبالتولیۀ آستان قدس رضوی شد. وی تحصیلاتش را در زادگاهش به پایان رساند و علوم ادبی را از استادان آن سامان فرا گرفت. مؤید از طرف مردم خراسان ٥ دوره به عنوان نمایندۀ مجلس شورا انتخاب و چند دوره نیز از آن استان به عنوان نمایندگی سنا برگزیده شد. او بیشتر قصیده و غزل میسرود. در غزل از سبک شاعران عراقی و در قصیده از شیوۀ سخنوران ترکستانی پیروی میکرد و اشعارش در بیشتر نشریات و روزنامههای آن زمان به چاپ میرسید. علاوه بر آن نثری شیوا نیز داشت. از آثارش میتوان تاریخ نیشابور؛ تصحیح و اهتمام در انتشار کتاب فضائل الانام من رسائل حجةالاسلام محمد غزالی طوسی؛ تصحیح دیوان همام تبریزی و دیوان شعر را نام برد.
اثرآفرینان (۵/ ۳۱۳- ۳۱۴)؛ سخنوران نامی معاصر ایران (۵/ ۳۴۲۳- ۳۴۲۷).