شاملو، مرتضیقلی، مرتضیقلی شاملو فرزند حسنخان (تو ۱۰۵۳ ق) نقاش، خطاط و شاعری که متخلص به «مرتضی» بود. وی از بزرگان طایفۀ شاملو به شمار میرفت که در زمان شاه صفی سمت ایشیک آقاسیباشی دیوان و دیوان بیگی یافت و در زمان شاه عباس دوم به رتبۀ قورچیباشی رسید. بعد به علتی معزول و پس از مدتی انزوا به حکومت اردبیل معین شد. او همچنین در عصر شاه سلیمان صفوی به حکومت قم رسید. این هنرمند از پیشوایان خط شکسته نستعلیق بود و بنا به روایتی خط شکسته را از خط نستعلیق استخراج کرده و تصرفاتی در آن کرده است. وی را از استادان میرزاشفیعا میدانند. او دوستدار شاعران و معاشر آنها بود و خود نیز شعر میسرود و دیوان شاملو در حدود ۴۰۰۰ بیت است.
احوال و آثار خوشنویسان (۲/ ۱۲۷۸)؛ احوال و آثار نقاشان (۳/ ۱۱۴۲- ۱۱۴۵).