صبوحی قمی، شاطر عباس قمی (تو ۱۲۸۵ ق) شاعری که متخلص به «صبوحی» بود. وی در قم به دنیا آمد. شغلش چنانکه مشهور است، شاطر دکان خبازی بوده و با توجه به طبع موزونش گاه شعر میسروده است. از اوست: کافر و مؤمن چو روی خوب تو بینند/ آن به کلیسا و این به کعبه کند پشت.
چهار صد شاعر برگزیدۀ پارسیگوی (۵۲۲- ۵۲۳).