پروین (تو ۱۳۱۸ ش) خوانندۀ تصنیف و آهنگ و ترانههای ایرانی (از كلاسیك تا موسیقی روز). نام اصلی وی پروین زهرایی منفرد است، پروین خواندن را از دورۀ دبیرستان آغاز كرد و در سالهای ۱۳۳۵-۱۳۳۶ ش در آشنایی با همایون خٌرّم، تعدادی از آهنگهای او را خواند و شهرتی فراوان یافت. صدای غمگین و متانتی كه در اجراهای او حس میشد، او را به عنوان خوانندهای دارای دنیای روحی و احساسی خاص خود معرفی كرد. پروین با آن استعداد قابل توجه و با اینكه امكانات كار حرفهای تمام وقت برایش وجود داشت، آماتور بودن و انزوا را انتخاب كرد تا بتواند معیارهای هنری و اخلاقیاش را حفظ كند. در سالهای ۱۳۴۴ ـ ۱۳۳۹ش از صدای او در برنامۀ گلها و اركستر گلها به رهبری جواد معروفی ونیز برخی آثار كلاسیك نظیر عارف و شیدا استفاده شد و پروین در اجرای آنها نیز مهارت کامل خود را نشان داد. از سال ۱۳۴۹ ش به بعد، دیگر فعالیتی از او در فضای موسیقی، دیده نشد. در سی سال گذشته (۱۳۴۹- ۱۳۳۸ ش) نیز او حضوری در محافل موسیقی و مطبوعات و رسانهها نداشته است. گفته میشود كه در آن سالها، به فراگیری دف و سهتار (دو ساز محبوب علاقهمندان مشرب صوفیه) پرداخته و بر حفظ انزوای خود ـ كه از قدیم نیز وجود داشت ـ تأكید كرده است. از آثارش میتوان آهنگ ـ ترانه «امشب در سر شوری دارم» و «غوغای ستارگان» (موسیقی: همایون خرم، کلام: کریم فکور) را نام برد.