قوامی (فاخته‌ای)، حسین

قوامی (فاخته‌ای)، حسین (۱۲۸۶-۱۳۶۸ ش) خوانندهٔ آواز و تصنیف‌های كلاسیك ایرانی و یكی از شش خوانندهٔ بزرگ برنامهٔ گل‌ها (در کنار بنان، شهیدی، محمودی خوانساری، گلپایگانی و محمدرضا شجریان) بود. با وجود مخالفت‌های خانواده و نیز مخالفت‌های محل كارش (ارتش شاهنشاهی)، موسیقی را نزد استاد عبدالله حجازی فرا گرفت و از ۱۳۲۴ ش در رادیو فعالیت كرد. ابتدا با نام ناشناس و بعد به راهنمایی روح‌الله خالقی نام فاخته‌ای را برای خود برگزید و از اولین خوانندگانی بود كه به برنامهٔ گل‌ها پیوست. قوامی و گل‌ها در به شهرت رساندن یکدیگر بسیار مؤثر بودند. همكاری او با این برنامه از ۱۳۳۵ - ۱۳۵۴ ش ادامه داشت و در این مدت، برنامه‌های بسیاری از او ضبط شد. قوامی در این برنامه‌ها، بیشتر آواز و گاه تصنیف‌هایی از آهنگسازان بزرگ ایران (مرتضی محجوبی، حسین یاحقی، مجید وفادار، علی تجویدی و همایون خرم) خوانده است و نمونه‌هایی بسیار ارزشمند از هنر آواز كلاسیك ایرانی را با شخصیتی موقر، فرهیخته و سرشار از عواطف انسانی و لطیف ارائه داده است. هنر او در ارتباط با تكنوازان برجسته‌ای چون مرتضی محجوبی و جلیل شهناز، جلوه‌ای ویژه دارد. صدای صاف و خوش طنین، ادراک او از شعر كلاسیك فارسی، شنوایی بسیار دقیق و مثال زدنی (معروف به گوش «مطلق») و حس روحانی و معصومیت آشکاری كه در آواز او جاری است، وی را به عنوان یكی از والاترین خوانندگان ایران در قرن چهاردهم شمسی معرفی می‌كند. هنر آوازخوانی حسین قوامی، مقلدانی دارد كه با وجود شباهت بسیار و آشكار، هیچ‌كدام حاضر به اعتراف از تقلید خود نیستند. از صدای او، چند آلبوم منتشر شده است، از جمله «نغمهٔ فاخته» (تهران، بهنوش، ۱۳۶۴ش) که حاوی صدای آواز و گفتار اوست. حسین قوامی مانند نامش «فاختهٔ» برنامهٔ گل‌ها بود.