ذبیحی، سیّدجواد

ذبیحی، سیّدجواد (در حدود ۱۲۹۰-۱۳۵۸ ش) خوانندۀ آواز در موسیقی مذهبی ایران. از سرگذشت او اطلاع زیادی در دست نیست. شهرتش در تهران، هنگام مراسم تشییع جنازۀ رضاشاه پهلوی به سال  ۱۳۲۳ ش آغاز شد كه در آن، صدای ذبیحی، مشایعان را همراهی می‌كرد. در سال‌های ۱۳۲۹-۱۳۵۶ ش وی معروف‌ترین خوانندۀ مذهبی در رادیو تهران بود و مراسم مخصوص عیدها و عزاداری‌های شیعیان را با صدای خود افتتاح می‌كرد. در رادیو تهران نیز هنگام ایام قتل امامان شعیه، ماه رمضان، ماه محرم و هنگام نوروز و با مراسم سلام‌های درباری، ذبیحی حضور داشت. برنامۀ آوازی از او نیز در «برگ سبز» ضبط شده كه به‌خاطر ملاحظات مذهبی جامعه در آن سال‌ها، بدون همراهی با ساز است. در واقع، حضور او در برنامۀ گل‌ها و برگ سبز حضوری تشریفاتی بود. شیوۀ خواندن ذبیحی، نوعی دكلاماسیون ملودیك و غالباً دور از موازین هنر آواز كلاسیك ایرانی است. حافظۀ سرشار از اشعار مناسب و توانایی فوق‌العادۀ حنجرۀ او، محبوبیتش را تداوم می‌داد. یا این حال، طرفداری او از رژیم پهلوی و پاره‌ای از بی‌بند و باری‌های او و عضویت او در ساواک، خشم عده‌ای را برانگیخت و چند ماهی بعد از انقلاب ۱۳۵۷ ش و در سال ۱۳۵۸ ش، به دست تعدادی از مخالفانش در یك پارك جنگلی حومۀ تهران به قتل رسید. ضبط‌های او هنوز گردآوری و منتشر نشده است.