سرهنگ ‌زاده، کورس

سرهنگ‌زاده، كوروس (تو ۱۳۱۵ش) وی خوانندهٔ آواز و آهنگ ـ ترانه بود. او در كرمان در خانواده‌ای ادیب و اهل موسیقی متولد شد. در مهاجرت به تهران به سال ۱۳۳۳ ش از روش خوانندگی داریوش رفیعی (۱۳۰۴ -۱۳۳۸ ش) خوانندهٔ مشهوری كه او هم كرمانی‌الاصل بود و در آن زمان اوج شهرت را داشت، تأثیر پذیرفت. فعالیت رسمی او از سال ۱۳۲۹ ش شروع شد و تا ۱۳۵۶ ش ادامه پیدا كرد. صدای گرم و دلنشین و اندوه عمیقی كه در صدای او وجود داشت، طرفداران فراوان پیدا كرد و به زودی سرهنگ‌زاده، حبیب‌الله بدیعی و رحیم معینی كرمانشاهی یك مثلث هنری معروف را تشكیل دادند. در برنامه‌های گل‌ها، ۲۵ اثراز او موجود است که در گل‌های صحرایی و یک شاخه گل، با كلام معینی كرمانشاهی (تو ۱۳۰۰ش) و سیمین بهبهانی (تو ۱۳۰۵ش) و دیگران با صدای كورس سرهنگ‌زاده اجرا شده است. وی به دلیل ناهمخوانی محیط جدید رادیو و تلویزیون با روحیه‌اش از ۱۳۵۷ ش خانه‌نشین شد و بعد از زلزلهٔ عظیم شهر بم در سال ۱۳۸۳ ش كه حدود دویست نفر از خانواده و دوستان خود را از دست داد، برای همیشه از هر فعالیت و معاشرتی كناره‌گیری كرد. صفحه‌های او در سال‌های ۱۳۴۶-۱۳۴۸ ش ضبط شده و حاوی ترانه‌های اوست.