شهرآشوب

شهرآشوب اصفهانی، محمود ثنایی (۱۲۹۹- ۱۳۶۱ش) که به «شهرآشوب» شهرت و معروفیت یافت، در شمار شاعران خوش ذوق و توانا و نویسندگان مبرز و چیره‌دستی بود که هم خوب شعر می‌گفت و هم خوب می‌نوشت. هنر وی در غزلسر‌ایی بود؛ هر چند در زمینه‌های دیگر نیز طبع‌آزمایی کرده است. مادرش از افشار نادری و نیاکانش از عالمان دینی بودند. شهرآشوب در اصفهان به دنیا آمد و در آذربایجان پرورش یافت و علاوه بر تحصیل علوم جدید به تحصیل علوم قدیم نیز پرداخت. او از همان کودکی شعر می‌گفت. شغلش معلمی و با مطبوعات نیز در ارتباط بود. شهرآشوب در زندگی دچار یأس و بدبینی بود، دائم از پوچی هستی و حیات سخن می‌گفت؛ به‌خصوص که از نظر مادی نیز روزگارش به سختی می‌گذشت. در اشعارش این روح یأس و بدبینی سایه افکنده است. از اوست: طایر اندیشه پر پر می‌زند/ اندک اندک می‌گشاید بال‌ها// بر فراز قبر امید بشر/ بر سر خاکستر آمال‌ها.

سخنوران نامی معاصر ایران (۳ /۲۰۸۱- ۲۰۸۴).