گلهای رنگارنگ ۵۵۷ب

PROGRAM INFO

گوینده: معینی، رضا, ناصر احمدی, ناشناخته
نوازندگان: ارکستر گلها
دستگاه یا آواز: ماهور, نامعلوم
مطلع شعر ترانه: ای میهن ای گهوارهٔ آرامشِ ما
اسم برنامه رادیو: گلهای رنگارنگ
سراینده شعر آواز: ناشناخته

DESCRIPTION

گلهای رنگارنگ برنامه شماره ۵۵٧ ب

گوینده ناشناس زن:

گلهای رنگارنگ برنامه شماره ۵۵٧ ب، این برنامه با همكاری الهه، محمودی خوانساری، جمال وفایی، احمد عبادی،

همایون خرم، مجید نجاهی، رضا ورزنده، و ناصر افتتاح تنظیم شده است، آهنگ ماهور از جواد معروفی، ترانه از بهادر یگانه، اشعار متن برنامه از پژمان بختیاری، غزل آواز از فروغی بسطامی، مسعود سعد سلمان، گویندگان رضا معینی، ناصر احمدی.

ناصر احمدی:

ای كوروش بزرگ كه هر جا دلی است پاك افتاده بی دریغ به خم كمند توست

بنیان گزار كاخ شهنشاهی عجم اندیشه تو عزم تو دست بلند توست

بر چهار حرف نام تو گویی نهاده است اركان چهارگانه دنیای راستی

نقش تو گشته با ابدیت قرین كه هست مانند آفتاب مبرا ز كاستی

تخت جهان خدایی و دیهیم خسروی شاید تو را كه بخت جوان است و عقل پیر

این است سرنوشت تو ای فوق سرنوشت در رفته بی نظیر و در آینده كم نظیر

ای شه تو اورمزد نه ای لیك همچو اوست انصاف و عدل و جود ز اوصاف ذات تو

این نیك بوده ای تو و امروز نیك كز آنك باقی به ذات توست خدایی صفات تو

(پژمان بختیاری)

***

رضا معینی:

گیتی كهن شود به همه حال و آدمی است كش با فروغ راستی از پایه نو كند

خوشبخت آنكه دامن این خاك پاك را كارد به دوستی و به پاكی درو كند

بنگر به چشم دانش و بینش كه بسته است آیین سرفرازی مردم به مردمی

فخر بشر به رنگ و كیش و نژاد نیست فرزند آدمی بود ای دوست آدمی

دامان و دست و سینه و چشم و زبان پاك سرمایه بزرگی مردان آریاست

ماییم و راه راست به پنهان و آشكار کژپویی و دروغ و دو رنگی نه كار ماست

شادم كه روزگار پس از ما به نام ما سازد ز رادمردی و آزرم دفتری

در كار نیك و گفته نیك و منشت نیك از ما سخن كنند به هر بوم و هر بری

بگذار تا كه مهر جهانتاب آریا پیوسته پر فروغ بماند چنانكه هست

ماییم فرع و سنت جاوید ماست اصل آن گر رود ز دست غمی نیست این به جاست

چون دشمنی شكسته شود در نبردگاه دین و زبان و پیشه او در پناه ماست

شهری كه شد گشوده ز تاراج ایمن است یغما گری نه كار همایون سپاه ماست

كی باشد ای خدا كه زمین داوران دهر کمتر سخن ز قدرت تیغ دو دم كنند

در رفع مشكلی كه به جز كین و آز نیست شمشیر در نیام و خرد را حکم كنند

(پژمان بختیاری)

***

الهه ترانه در دستگاه ماهور می خواند:

ای میهن ای گهواره آرامش من ایران من ای مایه آسایش من

ای نام تو از خنده گل دلنشین تر ای عشق تو از آتش می آتشین تر

ای چشم گیتی روشنت نور جمالت شور افكند اندر خیالت

ای عشق تو شور و پری چون جام باده دلدادگان جان در رهت بر كف نهاده

ای مایه شوق و نشاط و شادمانی ای خوشتر از شور جوانی

هر سوی تو بی نقش و گویی چون دماوند دل كرده با مهر تو پیوند

ای كعبه عشق و امید و آرزوها باشد نگهدارت خداوند

(بهادر یگانه)

***

ناصر احمدی:

بس قرنها گذشت و جهان غرق حیرت است ای كوروش بزرگ ز ایران خدایی ات

منت خدای را كه همایون شهنشهی بنشسته بر اریكه فرمانراوایی ات

با همت تو كاخ شهنشاهی عجم افراخت سر به چرخ و فروغ مهی گرفت

امروز هم نبیره فرخنده بخت تو با دست عدل رایت شاهنشهی گرفت

امروز خسروان و سران بزرگ دهر هستند میهمان تو و میهمان او

در كاخ داریوش به عزت نشستند بر خوان نعمت تو و گسترده خوان او

ای میزبان شاهان در قرنهای دور بودند میهمان تو شاهنشهان بسی

و امروز هم به یاد تو گیرند جام می شاهان كامران جهان بی گمان بسی

(پژمان بختیاری)

***

محمودی خوانساری آواز در دستگاه ماهور می خواند:

یار اگر جلوه كند دادن جان این همه نیست

عشق اگر خیمه زند ملك جهان این همه نیست

نكته ای هست در این پرده كه عاشق داند

ور نه چشم و لب و رخسار و دهان این همه نیست

كوهكن تا به دل اندیشه شیرین دارد

گر به مژگان بکند كوه گران این همه نیست

جام می نوش به یاد شه فرخنده شعار

كه مدار فلك و دور زمان این همه نیست

(فروغی بسطامی، غزل)

***

ناصر احمدی:

بس قرنها گذشت و جهان غرق حیرت است ای كوروش بزرگ ز ایران خدایی ات

منت خدای را كه همایون شهنشهی بنشسته بر اریكه فرمانراوایی ات

با همت تو كاخ شهنشاهی عجم افراخت سر به چرخ و فروغ مهی گرفت

امروز هم نبیره فرخنده بخت تو با دست عدل رایت شاهنشهی گرفت

امروز خسروان و سران بزرگ دهر هستند میهمان تو و میهمان او

در كاخ داریوش به عزت نشستند بر خوان نعمت تو و گسترده خوان او

ای میزبان شاهان در قرنهای دور بودند میهمان تو شاهنشهان بسی

و امروز هم به یاد تو گیرند جام می شاهان كامران جهان بی گمان بسی

(پژمان بختیاری)

***

جمال وفایی آواز در دستگاه ماهور می خواند:

چه خوش عیش و چه خرم روزگاری که دولت عالی و دین استوار است

سخاران و شکفته بوستانم عمل را مو دمی دل مرغزار است

جلالت را فزونتر زین چه روز است سعادت را روانتر زین چه کار است

چه خوش عیش و چه خرم روزگاری که دولت عالی و دین استوار است

(مسعود سعد سلمان)